Niet grappig

In mijn bestaan als leraar, vader, schrijver  en liedjesmaker speelt humor een grote rol. Humor is troost. Humor is een wapen. Humor is didactiek. Humor is, nou ja, gewoon heel leuk. 

Ik moet ook vaak ontzettend lachen om de grapjes over Geert Wilder op Facebook. Bijvoorbeeld het (zoals zo vaak) geniale Lucky TV filmpje. Maar nu het vreselijke  ‘minder, minder, minder’ incident echt lijkt uit te monden in het afbrokkelen en misschien instorten van de PVV realiseerde ik me iets: Dit is een kans. Het verdwijnen van de PVV en een gerechtelijke veroordeling van Geert Wilders zou heel goed nieuws zijn. Maar Wilders is niet het grootste probleem. De PVV ook niet. Het probleem zijn de opvattingen en emoties van de PVV stemmers. Die mensen hebben het gevoel dat hun angsten en zorgen door ‘de rest’ niet gehoord en serieus genomen worden. Hun stem op Wilders is naar mijn mening een protest, een noodgreep. Een signaal dat er iets mis is. Dat moet je niet belachelijk maken of wegwuiven. Als straks (inshalla) de PVV daadwerkelijk uit elkaar valt, laten we dan vooral niet allemaal gaan feesten en PVV aanhangers belachelijk maken. Laten we ervoor zorgen dat al die mensen serieus genomen worden in hun bezorgdheid en ze een verstandiger en realistischer alternatief bieden. Anders is er zo weer een nieuwe Geert Wilders gevonden. En dat is écht niet grappig

****SPAM**** Daar komt de boegieman!

Spam.

Wikipedia:  'ongewenste electronische post' (of worst in blik, maar daar gaat het even niet over).

De afgelopen maanden heb ik de mensen mijn netwerk, en waar mogelijk daarbuiten behoorlijk lastig gevallen met berichten over Daar komt de boegieman!, mijn liedjeswerkboek voor het basisonderwijs. Soms vraag ik me wel eens enigszins bezwaard af of iedereen daar wel prijs op stelt of op een gegeven moment genoeg van krijgt.

Ik hoor wel eens; 'Als je werk kwaliteit heeft vindt je doelgroep jou op de duur vanzelf'. Maar ik denk dat dat tegenwoordig in de veelheid van cyber-informatie niet zo werkt. Over de kwaliteit van mijn liedjes twijfel ik niet, en ik weet ook zeker dat er heel veel mensen zijn (kinderen, ouders en leerkrachten) die er heel veel (plezier) aan kunnen hebben. Toch zullen die niet allemaal 'vanzelf' mijn werk ontdekken.

Dus kies ik er voor om zoveel mogelijk mensen op allerlei mogelijke manieren 'lastig te vallen' met mijn werk. Ik vind dat vooral ook wel kunnen omdat dit voor mij niet 'zomaar iets' is. Van alle dingen die er zich momenteel in mijn professionele leven voordoen (en dat zijn er nogal wat en meestal ook nog eens heel leuk) voel ik mij het diepst verbonden met mijn kinderliedjes. Daarin komen mijn belangrijkste passies en kwaliteiten (zingen, onderwijs, tekstschrijven, componeren en musiceren) samen met een resultaat waar ik ook nog eens heel trots op ben en waar ik fijne reacties op krijg.

Is het dan spammen? En zo ja, is dat dan erg?

Terwijl ik dit schrijf zie ik opeens mezelf voor me, terwijl ik met een bezielde blik in mijn ogen en een stapeltje cd's onder mijn arm langs de deuren leur. Waar er een deur opengaat zet ik snel mijn voet ertussen en barst vol overtuiging in zingen uit 'Daar komt de boegieman, boegieman, boegieman!'

Misschien moet ik eens met de PR-afdeling van de Jehova's getuigen gaan praten...